در گذشته هاي نچندان دور در زماني كه هنوز عايق ها و مصالح بنائي امروزي تنوع چنداني نداشت ديوار هاي قطوربا روكش كاه گل و سقفهاو پنجره هاي چوبي عمده جدار هاي ساختمانها را تشكيل مي دادو با توجه به ضريب هدايت حرارت چوب و گاه گل نسبت به مصالح بنائي امروزي آنهارامي توان نوعي عايق بشمار آورد كه با كاربردي وسيع در فضاي مسكوني باعث مي شدنتهابا اندك حرارتي در زمستان گرم شود . در تابستان نيزاز نفوذ گرماي زياد به داخل خانه جلوگيري مي كرد.به اين ترتيب مصرف انرژي و هزينه مرتبت با آن بسيار كم بوده و راحتي ساكنين نيز فراهم مي شد.الياف طبيعي مختلفي شامل پنبه , پشم , كتان و كاه است كه مي توان با فرآوري از آنها به عنوان عايق استفاده نمود
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر